علی دایی بزرگی کرد، همان گونه که از وی در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتظار می رفت. او دیروز به ورزشگاه آزادی رفت تا ضمن دیدن بازی تیم های پرسپولیس و برق، با حضور در رختکن پرسپولیس در بین دو نیمه بازی، همه را غافلگیر کند، حتی علی کریمی را.

علی دایی که نوع رفتارش نسبت به گذشته تغییرات زیادی کرده و پخته و منطقی با مسائل برخورد می کند، با حضور در رختکن پرسپولیس با علی کریمی و افشین قطبی روبوسی کرد تا در عمل نشان دهد که منافع ملی فوتبال برای او از هر چیزی مهم تر است؛ حتی اگر ستاره ای چون علی کریمی دعوتش را پس بزند، او بزرگ منشانه به سراغش می رود تا با بوسه ای برپیشانی جادوگر فوتبال ایران، آبی باشد بر آتش اختلافی که شاید خیلی ها طی روزهای گذشته بر آن به انحای مختلف دامن می زدند تا تیم ملی از وجود مهره ای ارزشمند چون کریمی بی بهره شود. آنچه مسلم است تیم ملی عرصه حضور شایسته هاست و دایی نیز تا به امروز نشان داده که ورای هر رنگ و تعلق خاطری، برایش قدرتمندی تیم ملی مهم است ولاغیر؛ مردی که حالادر مقام سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، بنا ندارد به گذشته نگاه کند و در آن دست و پا بزند. دایی گرچه به لحاظ ذاتی مغرور است، اما او حالاو در جایگاه سرمربیگری تیم ملی، این غرور را به کنترل درآورده تا آنی باشد که همگان انتظار دارند. مردی متین و منطقی در برخوردها و مناسبات و هوشمند در امر مربیگری و هدایت تیم ملی به سوی دروازه های جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی.

دایی عصر دیروز با عبور از باورهای شخصی به همراه تنی چند از اعضای هیات مدیره پرسپولیس، در رختکن این تیم حاضر شد تا ضمن خوش و بش با بازیکنان سرخپوش و بویژه کریم باقری، با علی کریمی نیز روبوسی و آشتی کرده و همه چیز را به خیر و خوشی پایان دهد. با فرکانس های رسیده از رختکن به سکوها، هواداران دوآتیشه سرخ نیز برخلاف نیمه اول، علی دایی را یکصدا تشویق کردند تا با آشتی صورت گرفته، سود و منفعت این اقدام خوب به تیم ملی برسد.

اگرچه در این فعل و انفعال ها، نمی توان نقش کریم باقری را به عنوان میانجی نادیده گرفت، اما اقدام دایی بر دل همه دوستداران فوتبال نشست تا منهای برد پرسپولیس، وی زننده گل طلایی در ورزشگاه بزرگ آزادی باشد.