کنار پنجره های شکسته ی دیوار

و من تو را به تماشا نشسته ام ای عشق

بیا تمام دلت را کنار من بگذار

مشام جاده پر از انتظار خواهد شد

اگر تو پا بگذاری سپید شب بیدار

نگاه روشنت ای انعکاس آئینه

تبسمی ست که هرگز نمی شود تکرار

تو در قلمرو هفت آسمان نمی گنجی

زمین ز وسعت نام تو می شود سرشار

برای زود رسیدن همیشه راهی هست

کنار جاده ی گل ها بهار را بردار