این نام برایتان آشنا نیست؟ اگر اوپال را نمی شناسید، آرکوپال را که حتما شنیده اید، بد نیست بدانید که «آرک» نام یک شرکت معروف فرانسوی است که اولین بار حدود 100 سال پیش ظروف اوپال را تولید کرد و به همین دلیل در ایران، این ظروف را به نام آرکوپال می شناسیم. (همان طور که ظروف بلور ساخت این کارخانه در ایران به آرکروک معروفند) «اوپال در واقع ماده ای است بین شیشه و چینی، از شیشه و نشکن است و از چینی سبک تر است، چون به مراتب نازک تر از چینی است.»

برای تولید اوپال از سیلیس، آهک، شیشه خورده و کربنات سدیم (مواد اولیه تولید شیشه) به همراه فلوراید با فلسپات و کربولیت نوعی مواد معدنی هستند، به عنوان مواد اولیه استفاده می شود این مواد در دمای 1500 تا 1600 درجه سانتیگراد ذوب می شود سپس با استفاده از سیستم گریز از مرکز، ظرف مورد نظر تولید می شود. به دلیل استفاده از همین سیستم گریز از مرکز به جای پرس است که ظروف اوپال بسیار نازک تر و سبک تر از چینی ها هستند. به این ترتیب ظروفی تولید می شود که در واقع شیشه هستند. ولی به علت وجود ماده سفیدکننده ای مانند فلوراید حالت چینی به خود می گیرند.

اکثر اوپال ها با انجام یک عملیات حرارتی به اسم «آنیل» در مقابل حرارت مقاوم می شوند و می توان از آنها در ماکروفر استفاده کرد. نقش گل بر روی هم طی همین عملیات آنیل پخته می -شود. برای ایجاد این نقوش از عکس برگردان با استامپ که رنگ های مقاوم در برابر درجه حرارت هستند، استفاده می شود.

ماهانه یک تا یک ونیم میلیارد تومان اوپال از فرانسه و امارات وارد ایر ان می شود. اما در دنیا برخلاف ما ایرانی ها اوپال ها را خیلی تحویل نمی گیرند و از ظروف در مراسم و میهمانی ها استفاده نمی شود. در این موارد معمولان این چینی ها هستند که سر میز غذا حاضرند.