نهر و مزرعه را دیده ای و دیده ای که این دو با آب چگونه رفتار می کنند. نهر عرصه را بر آب تنگ می کند، در نتیجه آب پا به فرار گذاشته و می گریزد، اما مزرعه آغوش می گشاید، از این رو آب در آنجا ایستاده و فرو می رود و آنجا را سبز و خرم می سازد. حال یادت باشد پدر و مادر مثل آب اند و مایه حیات و طراوت و مبادا تو نقش نهر را بازی کنی وگرنه از دست شان داده و خود را محروم ساخته ای، بلکه بیا و نقش مزرعه را داشته باش و بر آنان آغوش بگشا و ببین چگونه سبز می شوی و این سفارش خود اوست که می گوید:

لاتنهر هما پدر و مادر خود را از خود نرانید.