گروه فرهنگ و هنر: مراسم یادبود پروین دولت آبادی پنجشنبه در فرهنگسرای بانو برگزار شد.

در این مراسم، سیمین بهبهانی با بیان این که پروین دولت آبادی از چهره های ماندگار در عرصه شعر و ادبیات ایران بود، گفت: اشعار پروین بسیار دوست داشتنی بود و شهریار اشعار او را بسیار دوست می داشت. او از شاعران و نویسندگانی است که همیشه در اذهان باقی خواهد ماند.

به گزارش ایسنا، در این مراسم سپس دکتر شیوا دولت آبادی، خواهر پروین دولت آبادی با اشاره به فعالیت های این شاعر پیشکسوت در پرورشگاه گفت: خیلی سخت است که برای بچه ها شعر خواند ولی صحبت از مادر نکرد. پروین به سبب ویژگی های محیطی که در آن کار می کرد، تلاش می کرد لالایی هایی از نوع دیگر برای کودکان بسراید و در سال هایی که می توانست زندگی مستقلی داشته باشد به کودکان هم عاشقانه و هم عاقلانه نزدیک شد.

دکتر غلامعلی ناصح پزشک نیز با قرائت قسمتی از شعر «باز می آید بهاران» پروین دولت آبادی و با بیان این که همه تعجب می کنند چگونه در جمع ادیبان یک طبیب سخن می گوید، تصریح کرد: او دختر جوان 18 ساله ای بود که با وجود همه اسباب و ملزوماتی که برای یک دختر جوان مهیا بود داوطلبانه مسوولیت کودکان بی سرپرست را برعهده گرفت و این بعد زندگی او دست کمی از شاعری و سخنوری ایشان ندارد. او کسی بود که شوکت و محبت خود را به پای بچه ها ریخت؛ بچه هایی که هرگز محبت نمی بینند. او معلمی بود که همیشه معلم ماند. او می دانست که برای هر نوع تحولی باید از کودکی شروع کرد و سعی داشت در کودکان تفکر، تعقل، پایداری و مسوولیت پذیری را ایجاد کند و در این بعد نیز کاملاموفق بود.

منیژه ثابت، نقاش و از دوستان شاعر گفت: ایشان معتقد بود که بالاترین ارزش هنر این است که خود هنرمند را بسازد و آن طور زیست که شعر می گفت. با زندگی و مردم یگانه بود و این ویژگی سبب شد که ردپای او در جنبه های پسندیده تمامی ما دیده شود.