با پایان جنگ جهانی دوم تغییر و تحولاتی در صحنه روابط بین المللی به وقوع پیوست و نهایتا جهان به سمت دو قطبی شدن پیش رفت. یک طرف شوروی و اقمار این کشور و در طرف مقابل آمریکا و متحدانش بودند که اصطلاحا به بلوک شرق و بلوک غرب مشهور شدند. با توفیقات اولیه بلوک شرق و گسترش ایدئولوژی کمونیسم که شوروی ناشر و حامی آن به شمار می رفت و پیوستن کشورهای اروپای شرقی و گرایش برخی از دول اروپایی غربی به آن همچنین نفوذ و رسوخ کمونیسم در آسیا، سردمداران سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا را به فکر چاره انداخت و در نتیجه آن، محور سیاست خارجی این کشور بر کمک های اقتصادی، نظامی و فنی به ملل ضعیف جهان سوم، مخصوصا کشورهایی