وارد گود که می شوی، حسی از آرامش سراپایت را فرا می گیرد. می دانی که در این لحظات با حضوری سبز همراه می شوی و در این لحظات حال و هوایت رنگ دیگری می گیرد. اگر در این زمان و وقتی که پای به زورخانه می گذاری، به این نکته توجه کنی که راه پیشرفت و نزدیک شدن را می توانی از اینجا پیدا کنی، این گذرگاه را طریقی برای رسیدن می دانی. وارد شدن به راه خدا و رنگ خدا گرفتن است که در آینه نگاه دیگران تو را چنان زیبا و شکوفا خواهد کرد که پهلوان دل ها خواهی شد. علی نعیمی 35 سال پیش به یکی از زورخانه های تهران پای گذاشت. او پس از سال ها تمرین این ورزش باستانی، توانسته است اکنون در جایگاه مرشد، معلم راهی شود که جوانان در آن مسیر روح ها و دل های خود را طراوت بخشند.