در حال حاضر حتی در دوردست ترین مناطق جغرافیایی و فرهنگی که شاید هیچ بیگانه ای تا کنون بدان قدم نگذاشته است، رسانه ها می توانند امکان دسترسی به جهان خارج را فراهم سازند. البته همانگونه که شماری از اندیشمندان حوزه رسانه اذعان دارند، برقراری ارتباط از طریق رسانه ها یکسویه بوده و فقط به چشم ها و گوش ها توانایی ارتباط می بخشد ولی امکان پاسخگویی را به زبان نمی دهد.

ولی در مورد ارتباطات، این فرآیند دو طرفه و بینا فردی می باشد، ولی فاقد تماس فیزیکی و چهره به چهره بوده و از طریق شیوه های ارتباطی غیر زبانی انجام می گیرد. با این وجود، تاثیر گذاری رسانه ها و ارتباطات را نمی توان انکار کرد. برای بسیاری از مردم جهان، رسانه ها و ارتباطات تنها راه ممکن برای رسیدن به دنیای بیرون از محل زندگی شان است.