تقارن های تاریخی غریب و ویژه یی که در زمان ظهور برخی آثار هنری پدید می آید، به همان اندازه خارج از اراده و اختیار خود هنرمند است که تواردهای عجیب و خاص اثر با آثار دیگری که در سال های پیش خلق شده اند. نمای پایانی فیلم «درباره الی...» به هر دو لحاظ، نشانه هایی از این معنایابی و همانندی ناخواسته را پیش چشم می گذارد: از حیث تقارن زمانی، کنش جمعی شخصیت های فیلم در این چشم انداز دور ساحل و دریا یعنی درآوردن ماشین از موقعیت به گل نشسته قبلی اش، با تمام تلخی و خاموشی و اندوهی که بعد از همه آن التهاب ها و از دست دادن ها در ذهن و ضمیرشان به جا مانده، شبیه کوششی است برای بازگشت ناگزیر به جریان عادی و جاری زندگی که همه ما و شما این روزها در حال تجربه ناچار آنیم. اما این تنها یک روی ماجراست.