این نوشته، قرار بود نام نمایش ایوب آقاخانی باشد. نمایشی که حالابا نام «مرثیه ای برای یک سبک وزن» در سالن سایه تئاتر شهر به روی صحنه رفته است.

این اثر، جدیدترین تجربه نمایشی ایوب آقاخانی در مقام نویسنده و کارگردان و سرپرست گروه تئاتر پوشه است که در فضایی کمدی شکل گرفته است.

نمایش کمدی و طنز در میان برخی هنرمندان گونه ای ساده در ساختار و اجرا فرض می شود و گاهی همین نگاه باعث ناموفق شدن آثار تولیدی در این نمایش ها می شود. اما این گونه نمایشی فاصله و مرز کوتاهی با ابتذال دارد. همین مرز محدود باعث می شود نمایش هایی که در این گونه ساخته می شوند، حد وسطی نداشته باشند یا بخوبی از عهده انتقال پیام و شاد کردن مخاطب بر می آیند یا در حد لودگی فقط به خنداندن سطحی مخاطبش بسنده می کنند.

مرثیه ای برای یک سبک وزن در این تقسیم بندی در جایگاه اول قرار می گیرد و ایوب آقاخانی جوان توانسته است با استفاده از متنی خوب، مخاطبش را سر ذوق بیاورد.

هر چند برخی منتقدان و کارشناسان تئاتر، نظر دیگری دارند. مثلادر یادداشتی سایت ایران تئاتر، درباره مرثیه برای یک سبک وزن آمده: «نوشته ها و اجراهای پیشین آقاخانی نشان می دهند که داستان در آنها تکیه گاه و بستر اصلی همه عناصر و مولفه های تئاتری قرار گرفته و مهم ترین اولویت در فرآیند تولید و اجرا محسوب می شده است. اما جدیدترین نمایش آقاخانی به گونه ای متفاوت جایگاه و اهمیت ساختار داستانی را کاهش داده و در حد موقعیتی داستانی آن را در محور پردازش یک نمایش کمدی تنزل بخشیده است.»

آقاخانی، یکی از نویسندگان و کارگردانان جوان تئاتری است که جایگاهی مناسب در تئاتر ایران به خود اختصاص داده است. او که آثاری چون «روزهای زرد»، «زمین مقدس»، «رویاهای رام نشده»، «تمام صبح های زمین»، «فصل خون» و... را در عرصه نمایشنامه نویسی و کارگردانی تجربه کرده، این بار فضایی متفاوت از آثار قبلی خود را تجربه می کند.