حزب دموکرات مسیحی (CDU): کنراد آدنائور، هلموت کهل و آنگلامرکل سه صدراعظم آلمان بعد از جنگ جهانی دوم از حزب دموکرات مسیحی بوده اند. این حزب همراه با حزب متحد همیشگی اش، سوسیال مسیحی از ایالت بایرن، مدت زیادی بر آلمان حکومت کرده است. اتحاد این دو حزب سیاه رنگ است آن هم به این دلیل که زمانی کشیش ها با جامه های سیاه رنگ در پارلمان حضور می یافتند.

حزب سوسیال دموکرات (:(SPD بعد از دو حزب فوق و متحد همیشگی، حزب سوسیال دموکرات در تشکیل دولت ها در آلمان نقش اساسی داشته است. ویلی برانت، هلموت اشمیت و گرهارد شرودر صدراعظم های آلمان از این حزب که قدیمی ترین حزب آلمان محسوب می شود، در راس حکومت قرار داشته اند. رنگ سرخ پرچم این حزب حکایت از ریشه های جنبش کارگری آن در نیمه دوم قرن نوزدهم دارد.

حزب سبزها: پیشتر برای حزب سوسیال دموکرات آلمان جهت انتخاب شریک ائتلاف فقط یک گزینه وجود داشت: ائتلاف با حزب لیبرال دموکرات. اما بعدها شریک ائتلافی دیگری برای این حزب در صحنه سیاسی آلمان ظهور کرد: حزب سبزها. ریشه این حزب را باید در جنبش صلح و مخالفت با انرژی هسته یی، جنبش حمایت از حقوق زنان و فعالیت های مدنی جست وجو کرد. به همین ترتیب آنان در زمینه های حفاظت از محیط زیست و تساوی حقوق زن و مرد فعال هستند.

حزب لیبرال دموکرات (:(FDP حزب لیبرال دموکرات که با پرچم به رنگ زرد مشخص می شود، قاعدتا با حزب سوسیال دموکرات آلمان و احزاب متحد دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی ائتلاف تشکیل می دهد، اما این حزب در این میان این موقعیت را از دست داده است. این حزب قبلا تقریبا همیشه به عنوان یک حزب ائتلافی کوچک در دولت ها شریک بوده است، اما بعد از آن چنین نبوده است.

حزب چپ: این حزب با رنگ قرمز تیره از چند سال پیش به این سو در صحنه سیاسی آلمان فعال بوده است. ریشه این حزب در نظام تک حزبی آلمان شرقی به نام حزب متحد سوسیالیستی آلمان (SED) نهفته است. مهم ترین موضع گیری های احزاب چپ در حیطه سیاست خارجی است که روی مواضعی مثل عقب نشینی فوری از افغانستان و عدم شرکت در حضور نظامی ناتو در دیگر کشورها تاکید می کنند. این مواضع کار را برای دیگر احزاب جهت تشکیل دولت ائتلافی با این حزب سخت می کند.