فرهنگ ایثار و شهادت از ویژگی های ادیان الهی، بویژه دین مبین اسلام است. اساسا «ایثار و فداکاری» و «از خودگذشتگی»، فقط در منطق ادیان الهی، معنا و مفهوم پیدا می کند. چرا که مکتبی که جهان را منحصر به عالم طبیعت می داند و عالم غیب و حساب و کتاب و قیامت را انکار می کند، دلیلی برای فراخواندن پیرامون خود به ایثار و از خود گذشتگی ندارد. در واقع هیچ مکتب مادی نمی تواند پیروان خود را - بدون هیچ گونه انتظار متقابل - به فداکاری دعوت کند؛ زیرا تنها معیار و میزان، «نفع خویش» است و بس. اگر گذشتن از مال و بخشیدن آن به دیگران هم در این بینش با تکلفاتی توجیه پذیر باشد، از جان گذشتگی و ایثار برای دیگری هیچ توجیه