آراء و اندیشه های امام محمد غزالی را می توان به دو بخش اساسی تقسیم کرد: بخش اول آرای وی درباره خلافت و امامت، شروط خلیفه، چگونگی انعقاد خلافت و امامت و خلع خلیفه را شامل می شود و بخش دوم اندیشه های وی مربوط می شود به سلاطین و ملوک و ارائه رهنمود به آنان جهت عدم تفکیک اخلاق از سیاست و توجه به معاد و روز حساب.

غزالی با نگرش اخلاقی به سیاست معتقد است درخت ایمان سلطان و حاکم از دو آبشخور سیراب می گردد و والی باید به این دو منبع و آبشخور توجه کند اول آنکه دنیا منزلگاه است نه قرارگاه و آدمی در دنیا مسافری است که رحم مادر، منزل اول او و گور و لحد، منزل آخرین اوست پس بر عاقل آسان بود روزی چند