مطابق یک گزارش رسمی و با همان شاخص نازل اشتغال به معنی یک ساعت کار در هفته، نرخ بیکاری که در بهار 87 معادل 96 درصد بود، در بهار 88 به 5/12 درصد افزایش یافت که به معنای افزایش 30 درصدی بیکاری در سال 88 نسبت به سال 87 است. بنگاه های فراوانی از کمبود نقدینگی رنج می برند. کارگران دسته دسته اخراج می شوند و برخی از مسئولان این وضع را طبیعی می دانند. تورم همچنان دو رقمی باقی مانده است و گرانی به هر بهانه، حال ایام رمضان باشد یا اوقات بازگشت حجاج از مکه، خود را بر اجناس تحمیل می کند. نقدینگی همچنان بالامی رود و طرح های دولت از بنگاه های زودبازده تا شهرک های صنعتی، مالیات برارزش افزوده و حتی مسکن مهر