نگاه سوم- جعفر کوش آبادی که در سن 68سالگی درگذشت، امروز یکشنبه در بهشت زهرا (س) آرام می گیرد. این شاعر که در سال های اخیر به سرطان مبتلابود و چند بار مورد عمل جراحی قرار گرفته بود، صبح جمعه در منزلش از دنیا رفت.

پیکر کوش آبادی ساعت 9 صبح امروز از مقابل منزلش (خیابان پاتریس لومومبا، خیابان کوکب، کوچه امیری، پلاک 68) به سمت قطعه دوم بهشت زهرا (ع) تشییع و به خاک سپرده خواهد شد. جعفر کوش آبادی متولد سال 1320 بود و از کتاب های منتشرشده اش به «سفر با صداها»، «ساز دیگر»، «اژدهای سیاه»، «چهار شقایق»، «منظومه کوچک خان» و «در آینه» می توان اشاره کرد. محمد خلیلی در پی درگذشت کوش آبادی او را شاعری خوب توصیف کرد و گفت: سبک شعری کوش آبادی از همان شاخه های شعر نیمایی جدا می شد. کارش مقداری متمایل به کار سهراب سپهری و کم وبیش نادر نادر پور بود. البته تاثیراتی را هم از سایه و سیاوش کسرایی گرفته بود؛ اما کاملافرم شاخصی داشت. او در عین حال افزود: کارهای کوش آبادی زیاد هم تحت تاثیر کسانی که گفتم، نبود. با این که تاثیر مثبتی از سپهری، نادرپور، سایه و کسرایی گرفته بود؛ اما کارش شاخص بود و برای خودش ژانر خاصی داشت. خلیلی با اشاره به این که کوش آبادی مسائل زندگی را با تصویر های بسیار ساده تعریف می کرد و به آنها توجه داشت، گفت: او از ریز ترین تا عمده ترین مسائل زندگی را در شعر روایت می کرد. به ریزترین مسائل اطرافش می پرداخت و درباره آرمان های والای انسانی و ایده آل های بشری شعر می گفت؛ عاشق این آرمان ها بود.