تابستان 86 یک صبح جمعه وارد بلوار میرداماد شدیم. از نیم ساعت قبل با عادل بیابانگرد و تورج خامنه زاده شروع کرده بودیم به خوشحالی از این که باز برای ملاقات یک هنرمند، راه صعب و غمگنانه ای به سوی یک خانه حقیر در پیش نیست. استاد احمد عاشورپور، پدر موسیقی نوین گیلان در عمارتی 2 طبقه و قدیمی زندگی می کرد. یک لحظه تصویر محو و مه آلودی از گذشته های شهر و زادگاه دوست داشتنی اش در ذهنم جان گرفت. هنوز خیلی از تکه های زندگینامه او برایم ناپدید بود. داخل که شدیم از بالای راه پله صدای گنگی از موسیقی به پایین می ریخت. همیشه دلم می خواست بدانم استاد احمد عاشورپور در اتاق تنهایی اش چه گوش می دهد. از پاگرد رد