سال 2008 میلادی مریخ نشین فونیکس یا ققنوس با فرود در نواحی قطبی سیاره مریخ، به رویای دیرینه دانشمندان در بررسی این منطقه از مریخ جامه عمل پوشاند. ققنوس که همچون نامش از خاکسترهای 2ماموریت شکست خورده پیش از خود، به آسمان پرگشوده بود، توانست نشانه های یخ آب را روی سطح مریخ در نواحی شمالی و روی سطح پیدا کند و اطلاعات ارزشمندی از وضعیت آب و هوایی در اختیار دانشمندان بگذارد.

براساس همین داده ها بود که دانشمندان متوجه نوعی بارش برف غیرمعمول بر مریخ شدند و اطلاعات آنها از بافت های سطحی مناطق قطبی به طور چشمگیری افزایش پیدا کرد.

ققنوس اما برخلاف مریخ نوردهای روح و فرصت که به گشت و گذار می پردازند، قدرت حرکت نداشت و تنها در نقطه فرود می توانست به کار ادامه دهد.

از طرف دیگر، فرود آمدن در نواحی قطبی سیاره ای مانند مریخ که همچون زمین در نواحی قطبی اش با شبی طولانی مواجه است، باعث شد دوره ماموریت ققنوس بسیار کوتاه باشد.

اما با دوباره بر آمدن آفتاب از افق سرزمین های شمالی مریخ، بار دیگر دانشمندان امیدوار شدند تا شاید ققنوس از سرمای کشنده مریخی جان به در برده باشد و بتواند بار دیگر مطالعاتی هر چند مختصر در اختیار آنها قرار دهد.

به همین دلیل طی هفته های گذشته، مهندسان سازمان فضایی ناسا 60 بار سعی کردند ارتباطی میان مدارگرد اودیسه مریخ و این مریخ نشین برقرار کنند.

آنها پیام هایی را با کمک اودیسه برای ققنوس ارسال کردند و امیدوار بودند اودیسه صدای ققنوس را بشنود اما این تلاش با سکوت هفته گذشته مریخ نشین ققنوس ناکام ماند.

مهندسان در هفته آینده نیز باز هم ققنوس را صدا خواهند کرد تا شاید به ندای آنها پاسخ دهد؛ اما اگر این تماس برقرار نشود، دانشمندان باید تمرکز خود را روی روح و فرصت که هنوز لنگ لنگان روی مریخ به ماموریت خود ادامه می دهند، متمرکز کنند تا حدود 2 سال دیگر مریخ نوردی پرقدرت و مجهز به این سیاره اعزام شود؛ مریخ نوردی که می تواند فصل جدیدی از اکتشافات فضایی را رقم بزند.