آرشیو یکشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۹، شماره ۴۵۰۴
قاب کوچک
۱۶

باور کنیم

اگرچه دست های تو پهناورتر از دست های من هستند، اما زندگی برای من و تو یکسان جاری می شود.

اگر قلب تو ریشه هایی عمیق تر در زمین دوانده است، باید باور کنیم که تو پرتلاش تر و شکیباتر بوده ای، چرا که من و تو در کنار هم و در یک سرزمین، زیر نور یک خورشید پرورش یافته ایم.

حکایت رشد و به ثمر رسیدن تو، حکایت تلاش و کوششی خستگی ناپذیر است.