حالادیگر چند سالی می شود که می توانیم کنار بعضی از خیابان های خاص نقاشی هایی را ببینیم که به فروش گذاشته می شوند. منظورم نقاشی هایی است که ساده، ارزان و غیرمتداول هستند. آنچه چنین چیزی را مخصوص می کند ماتریال نامانا یا ماده خامی است که عمر چندانی ندارد. مرسوم است در بعضی از خیابان های پاریس (نیویورک و بعضی دیگر از شهرهای کشورهای بزرگ) اشخاصی در ازای مبلغ کمی روی زمین طرح چهره شخص را با گچ یا زغال می کشند. ممکن است سفارش دهنده موضوع دیگری را برای نقاشی بر کف پیاده رو، انتخاب کند، مهم نیست، مسئله اصلی، اصل ناماندگاری اثر است. گویا دغدغه جاودانگی دامنش را کمی جمع کرده است. نظریه های هنری جدید به صورت جسته و گریخته به بی تفاوتی درباره «جاودانگی» اشاره کرده و دلایل متنوعی را برشمرده اند.