روز پنج شنبه 27 آبان، هشتمین دوره همایش چهره های ماندگار در مرکز همایش های صدا و سیما برگزار شد.

در این دوره، 23 نفر در زمینه های علمی و فرهنگی، به عنوان چهره ماندگار معرفی شدند. از جمله اینان، استاد مجید انتظامی و استاد علیرضا افتخاری هستند که نامهایی آشنا در عرصه موسیقی ایران اند.

طی چند روز گذشته، متاسفانه برخی پایگاه های خبری، معرفی دو هنرمند یادشده را «سیاسی» معنا کردند و تلاش نمودند از اهمیت جایگاه حرفه ای و متعهدانه آنها بکاهند. بی تردید، مقام والای هنری و حرفه ای استاد انتظامی و استاد افتخاری، بر هیچ اهل هنر و مخاطب هنرشناسی پوشیده نیست. اما ارزش این دو عزیز، پیش از هنر آنها، برخاسته از «تعهدی» است که همواره نسبت به باور و کشور و هموطنان خود احساس کرده اند.

آنها مثل برخی هنرمندان مدعی نشدند، شان هنر بالاتر از خدمت به ایدئولوژی است. مدعی نشدند «گفتن» از دفاع مقدس و تکریم مدافعان دین و کشور، یعنی ورود به سیاست و ما از سیاست بیزاریم. مدعی نشدند باید با رسانه های خارجی «درددل» کرد. مدعی نشدند انقلاب برای آنها محدودیت ایجاد کرده است و...!

از این رو چون این دو هنرمند، همخوان با دشمنان ایران نیستند، چون ادعاهای ضدانقلاب را تکرار نمی کنند، چون به کشور و مردم و انقلاب اسلامی، پشت نکرده اند، هنرمندانی «سیاسی» خوانده می شوند. به «سفارشی» کار کردن متهم می شوند! و به تبع این اتهامات، احترام به جایگاه هنری و فرهنگی شان نیز اتفاقی «سیاسی» نامیده می شود.

جالب است همین پایگاه های خبری، وقتی که «خواننده ای» در گفت وگو با رسانه های انگلیسی و آمریکایی، به فحاشی علیه انقلاب روی آورد، وقتی بی بی سی و سی ان ان را محرم خود دانست، کلمه ای به زبان نراندند. نگفتند آقای خواننده، کار سیاسی بد است! هشدار ندادند وارد منازعات سیاسی نشو! حکم نکردند سفارشی شعار سیاسی مده!

شک نکنید یکی از بزرگترین دغدغه مخالفان نظام در حوزه هنر و فرهنگ این است که هنرمندان همسو با انقلاب و مردم ایران، مجال «طرح» و فعالیت هنری بیابند. به همین دلیل بداخلاقی برخی رسانه ها نسبت به انتخاب دو هنرمند یادشده، کاملا طبیعی و البته تاسف آور است.