پس از گذشت سه دهه پر فراز و نشیب از انقلاب الهی ایران، به نظر می رسد که شرایط و فضای بین الملل در آستانه تحول اساسی در عرصه های مختلف فرهنگی و سیاسی و اقتصادی قرار گرفته است و پس از فروپاشی امپراتوری شوروی و اردوگاه اندیشه های مارکسیستی و سوسیالیستی، این بار نوبت نظام سرمایه داری و لیبرالیسم است. وجه مشترک فلسفی این دو نظام سیاسی و اقتصادی، در تفکر ماتریالیستی و ماده پرستی است. کسانی که ایمان به خدا را فراموش کرده و نقش و اراده ذات باری تعالی را در پیدایش و مدیریت پدیده ها و رفتارهای اجتماعی نادیده می گیرند و می کوشند به هر شکل ممکن، حضور ارزش ها، معنویت، اخلاق و عدالت را کمرنگ کنند، در واقع