وقتی شریف امامی در پنجم شهریور 57 دولت خود را تشکیل داد، کار خود را با شعارهایی از قبیل رفع اختلاف با روحانیون و اقداماتی مثل بازگرداندن تاریخ رسمی کشور به هجری شمسی و تعطیل قمارخانه ها آغاز کرد، اما همین دولت از بعدازظهر 17 شهریور 57، پس از به راه انداختن جوی خون در تهران موجی از بازداشت روحانیون مبارز را آغاز کرد. آنها نیروی بسیج گر مردم را به خوبی تشخیص داده بودند. دو روز پس از حماسه خونین جمعه 17 شهریور، اعتصاب سرنوشت ساز کارکنان شرکت ملی نفت از پالایشگاه تهران آغاز شد. در اندک زمانی موج اعتصاب ها، کارخانه ها و ادارات دولتی و خصوصی زیادی را در برگرفت. اسناد ساواک گواهی می دهد که کارشناسان این دستگاه امنیتی روحانیت مبارز را عامل این اعتصابات قلمداد می کرده اند. روز 16 مهرماه آقایان مهدوی کنی و غیوری به عنوان عاملان اعتصاب ها در تهران روانه زندان شدند.268