آنچه در ادامه می خوانید، پاره ای از تک نگاری من است از سفری که سال گذشته همراه دوستان خبرنگار برای بازدید از «پروژه یوز آسیایی» به استان خراسان شمالی و کویر میاندشت داشتم؛ سفری که برای من اتفاقی خوب بود، اتفاقی که شاید با خواندن صدها صفحه گزارش و مقاله هم نتوان تجربه ای همسنگ آن به دست آورد. با احترام به تمام دوستان فعال در عرصه محیط زیست این نوشته را که برداشتی است از روایت سفر زیست محیطی من و دیگر دوستان روزنامه نگار، به «کوشکی» تنها یوزپلنگ در اسارت ایران تقدیم کرده و یادآوری می کنم؛ من عکس هایی که در کنار فنس از او گرفته شده را بیشتر از همه دوست دارم، چراکه بازنمایی واقعیت حقیقتی بود به نام یوزپلنگ در اسارت، یا همان که به «کوشکی» شهره است.