این روزها دیگر با شکل گرفتن مباحثی همچون اقتصاد هنر یا توجه به هنری که محدود به جغرافیای پایتخت نیست و افتتاح مراکز یا دانشگاه های هنری در شهرهای مختلف ایران، نمی توان به راحتی به تفاوت سطوح هنری در پایتخت و دیگر شهرها اشاره کرد. اما فارغ از همه این تغییرات همچنان می توان بر این نکته تاکید کرد که هنر در شهرهای دیگر ایران با وجود امکانات بالقوه و نیروهای فعال در شاخه های مختلف هنری همچنان راه درازی برای رسیدن به جایگاه های مساوی با هنر پایتخت در پیش دارد. بخش عمده ای از این تفاوت ها تنها به دلیل عدم نمایش آثار خلق شده در شاخه های مختلف هنری رقم می خورد و در این میان شاید بیشترین آسیب به هنرهای تجسمی وارد شود که امکان دیگری جز نمایش آثار بر دیوار یک گالری در اختیار ندارد. هراز چند گاهی در کنار اخبار نمایشگاه ها یا افتتاح گالری های جدید در تهران خبری هم از افتتاح یک گالری در شهرستان ها به گوش می رسد. افتتاح گالری سرو در شهر تبریز آن هم بعد از چند دهه عدم فعالیت گالری های دولتی یا خصوصی در این شهر یکی از این خبرهاست. روز جمعه هفدهم دی ماه همزمان با افتتاح نمایشگاه «منتخبی از نقاشان معاصر ایران» در شهر تبریز، اولین گالری خصوصی در این شهر فعالیت خود را آغاز کرد. شهر تبریز با وجود داشتن نقاشان مطرح و شناخته شده در ایران و خارج از کشور، حضور حجم انبوه دانشجویان هنر در این شهر و فعالیت دانشگاه های هنری بیش از چند دهه از داشتن مکانی برای نمایش و فروش آثار هنرمندان محروم بوده است و عمده گالری های وابسته به بخش دولتی در این شهر هم سال هاست به واسطه تغییر کاربری یا عدم برگزاری نمایشگاه های معتبر و نداشتن مقوله فروش هیچ گاه نتوانسته خواسته های هنرمندان تبریزی را برآورده سازد.