ما دقیقا باید چه کار کنیم؟ آیا حالاکه رئیس جمهور به کرات از فرمول «فرزند کمتر، زندگی بهتر» انتقاد کرده، ما باید نسبت به تولید هر چه بیشتر «لااله الاالله گو» اقدامات مقتضیه به عمل آوریم؟ آیا اصرار رئیس جمهور برای عبور از مرز «دو فرزند»، اصرار حاکمیت است، یا اصرار شخص صاحب نظری که اساسا کنترل جمعیت را یک ایده شیطنت آمیز از سوی دشمنان مان می داند؟ در واقع سوال اینجاست که آیا بحث رئیس جمهور یک اپروچ فلسفی، و در عین حال شخصی است، یا موضع حاکمیت است و باید نسبت به آن اقدام عاجل کرد؟ بگذارید سوالم را واضح تر بیان کنم. آیا رئیس جمهور با رد مکرر نظریه «دو بچه کافی است»، دارند سر یک بحث جدی و مهم را بین