روستای ایستا واقع در شهرستان طالقان شاید مرموزترین روستای ایران باشد؛ روستایی در خاک البرز که مردمانش در زمان توقف کرده اند.

سکوت حکمفرماست و کسی کاری به کار کسی ندارد. در کوچه ها اثری از ردپای تکه آهن هایی که در شهر خودرو نامیده می شود، نیست. مردمانی که چون تابلو نقاشی، زندگی و آداب و رسوم گذشته را در عصر ارتباطات یدک می کشند. نه تنها شب ها پای تلویزیون نمی نشینند بلکه به شب نشینی هم اعتقادی ندارند. آنها مراسم عروسی و عزا هم ندارند. مهمان نواز هستند؛ به شرطی که احدی از زنان قصد ورود به روستای آنان را نداشته باشد. همان طور که تاکنون کسی از دنیای بیرون، زنان آنان را ندیده است. متمول هستند و از طریق فروش زمین های پدری شان روزگار می گذرانند. شناسنامه ندارند و جزو آمار جمعیت ایران به حساب نمی آیند. هیچ گونه خدمات دولتی دریافت نمی کنند.

به گزارش مهر ،اهالی روستای ایستا واقع در شرق طالقان، اوقات شرعی نماز را با شاخصه های خود استخراج کرده و آغاز و پایان ماه مبارک رمضان را نیز با رویت خویش تعیین می کنند، به رویای صادقانه معتقدند، آنان بشدت منتظر ظهور امام مهدی (عج) هستند. کودکان آن روستا به سبک سنتی و مکتب خانه ای با فراگیری دروسی همانند واجبات و محرمات فقهی، خوشنویسی و اصول عقاید سواددار می شوند. ساعت مچی و دیواری در محل زندگی آنان وجود ندارد و سیمان و آهن در معماری خانه های آنان به کار نرفته است. آنان به نحو اسرارآمیزی از مردم فاصله می گیرند و کمتر کسی را به خانه خود راه می دهند.