علی بن احمد بن سهل، معروف به ابوالحسن پوشنجی، عارف و زاهد قرن سوم و چهارم هجری قمری است.

در پوشنگ، در هفت فرسخی هرات به دنیا آمد. او را بوشنجی، فوشنجی و فوشنجی هروی نیز نامیده اند. از تاریخ تولد او اطلاعی نداریم، ولی از آنجا که در جوانی، ابوعثمان حیری (متوفی 298 ق) را ملاقات کرده، باید در اواسط نیمه دوم قرن سوم هجری به دنیا آمده باشد. زندگی او مقارن با خلافت مقتدر و چند خلیفه پس از او بود و در زمان عضدالدوله دیلمی نیز روزگار گذراند. در علم توحید و علوم معاملات از مشایخ بزرگ عصر بود. او را از صوفیان و عرفا و در فتوت و تجرید صاحب طریقه نیکو دانسته اند. دستگیری از تهیدستان و فقرا را بر خود واجب می دانست و با آنها با جوانمردی رفتار می کرد.