متاسفانه به علت عدم رعایت بهداشت و فقر غذایی، در دوره قاجاریه فساد و پوسیدگی دندان یکی از امراض بسیار شایع بود که اکثر مردم به آن دچار می شدند و از درد دندان می نالیدند و هرگونه ضمادها و شربت های شفابخش را نیز امتحان می کردند اما دردشان معالجه نمی شد. در آن دوره هیچ مرکز یا مطب یا حکیمی که وارد به دندانپزشکی باشد، وجود نداشت و مردم برای رهایی از دردشان، تن به کشیدن دندان می دادند. کشیدن دندان در آن دوران برعهده دلاک های حمام و سلمانی ها بود. سلمانی ها که اکثرا دارای دکه های بسیار محقر بودند در کنار کوچه و خیابان علاوه بر آرایش و اصلاح موی مردان، شغل دومی به نام دندان کشی داشتند و بدون آنکه از