مردم صبور و مقاوم شهر دزفول صبح جمعه طبق آنچه این روزها در ابتکاری جالب و حرکتی نوآورانه از سوی رسانه ملی و سازمان تربیت بدنی کلید خورده است؛ در همایش پیاده روی خانوادگی شرکت کردند.

در این میان شهروندان دزفولی علی رغم فضای دهشتناک گرد و غبار انصافا با حضور چشمگیر خود، آبروی شهرمان را حفظ کردند، در رسانه ملی تصویری زیبا از وحدت و همدلی به تصویر کشیدند.

اما در کنار نکات بسیار ارزشمند پیاده سازی این نوع همایش ها در سطح جامعه وجود چند نکته ضروری است؛ که امید می رود مسئولان به آنها به ویژه در مورد استان های قرار گرفته در هجوم گرد و غبار توجه کنند.

آیا مسئولان ورزشی و مدیران رسانه ملی نمی دانند که پیاده روی چند هزار نفری مردم مظلوم دزفول، آن هم در روزی که تمامی پزشکان توصیه به خانه نشینی می کنند، چه آسیب های مهلکی به ریه های نازنین این مردم وارد می کند؟ آیا آقایان آن قدر سواد و دانش لازم را ندارند که بدانند، شش کیلومتر پیاده روی در انبوهی از گرد و خاک چه مصیبتی را به حلق این مردم پاک و بی آلایش فرو می کند؟ آیا جا نداشت تا مدیران ذی ربط، بحران گرد و خاک شهر دزفول را با لغو راهپیمایی و توزیع گسترده ماسک های بهداشتی در میان شرکت کنندگان و صرفا تجمع هزاران مردم ماسک به دهان در پارک دولت به حرکتی فرهنگی مبدل کنند؟ آیا نتیجه این اعتراض محترمانه و تلخ، نمی توانست در کمترین شکل تاثیرش، این باشد که دولت برای شهرهای تحت حمله گرد و غبار آمریکایی، لااقل در تعرفه برق و بنزین (برای روشن نگه داشتن کولرهای منازل و خودروها) مراعات بیشتری کند؟

و اما نکته جالب آنکه این اقدام با هدف فرهنگ سازی در حوزه سلامت و کمک به ورزش عمومی کشور برای نهادینه کردن ورزش در رفتار عمومی ملت تهیه شده است؛ ولیکن وقتی این حرکت جای خود را به ناسلامتی و بیماری می دهد آن گاه توجه به برنامه ریزی مدیران و اهم و مهم کردن در اجرای آنها نقش راهبردی پیدا می کند.

دزفول- خبرنگار کیهان