در سال 89 اختصاص یک درصد بودجه به ورزش اجباری شد، یعنی در همه سال های قبل از 89 اختیاری و مجاز و پس از این سال اختصاص یک درصدی اجباری شد. آقای عباسی که پیش از سرپرست شدن در وزارتخانه ورزش، ریاست تعاون را بر عهده داشته اند چقدر تکلیف شان را انجام داده اند؟ یک درصد از این سازمان مبلغ کلانی است که اگر ایشان به ورزش اختصاص داده باشد، باید چند درصد تعاون ورزشی را ببینیم. باید دید آقای عباسی چقدر توانسته در همان وزارتخانه شان به ورزش بها دهد و چقدر به تکلیفش عمل کرده است.اگر واقعا ایشان در همان وزارتخانه اش از ورزش حمایت کرده باشد یعنی ورزش را دوست دارد و برای آن تلاش می کند.فکر می کنم برای همه ما تعجب برانگیز است... ایشان چقدر تیمداری کرده یا چقدر پیش از این دغدغه داشته؟! اگر ورزش برایش خیلی مهم باشد حداقل باید چند ده تعاون ورزشی را که محصول همین وزارتخانه است در سطح کشور شاهد باشیم. باشگاه بزرگی مثل وردربرمن آلمان حاصل تلاش پنج دانش آموز است. وزارت تعاون برای تشکیل چنین باشگاه هایی چه کرده است؟اگر ایشان از ورزش حمایت کرده باشد قابل اعتماد است و اگر ایشان حتی در وزارتخانه اش تکلیفش را انجام نداده باشد چطور می تواند رییس وزارت ورزش شود؟به نظر می رسد برای ایشان تا پیش از سرپرست شدن، ورزش اهمیت چندانی نداشته است. با این اوصاف مرد شماره یک ورزش ایران چطور می تواند کسی باشد که نه سابقه ورزشی داشته، نه حمایت از ورزش کرده و نه هیچ! با این شرایط اگر ایشان وزیر شود، ورزش مظلوم نیست؟ مطمئن باشید که اگر آقای عباسی اندکی سابقه ورزشی داشته باشد قطعا در مجلس به آن اشاره می کند. باید یادمان باشد وزارت ورزش و جوانان وزارتی است که هم متعلق به جوانان و هم عامه مردم است.