اولین فرستنده رادیویی تهران در عمارت بی سیم پهلوی در جاده قدیم شمیران در ساعت هفت بعدازظهر چهاردهم اردیبهشت سال 1319 افتتاح شد. آن طور که در اسناد و گزارش ها آمده هنگام افتتاح رادیو، پرچم سه رنگ ایران برافراشته شد و چراغ های الکتریکی دکل های بی سیم را نورافشانی کرد. تهرانی های قدیم به رادیو لقب حبس صوت به معنای زندان صدا داده بودند. رادیو در ایران بیش از آنکه به عنوان یک رسانه، میان مردم جای خود را باز کند بیشتر به آلت موسیقی شباهت داشت؛ چراکه در اساسنامه تاسیس، رادیو باید به پخش موسیقی و ترانه بپردازد و گاهی چندین نکته ادبی یا اخباری را در میان موسیقی پخش کند. دست اندرکاران رادیو در زمینه موسیقی