شاید بهتر بود حداقل تا المپیک لندن، مهماندوست در راس تیم ملی تکواندو حفظ می شد. فدراسیون ها اصلانباید این پنج میلیونی را که کمیته المپیک به عنوان شارژ روحی به مربیان داده، ببینند. اتفاقا باید علاوه بر حقوقی که به مربیان شان می دهند برای اینکه آنها را به مدال آوری تحریک کنند حتی برای هر مدال طلا، نقره یا برنز مبلغی را از حالامشخص کنند که هم ورزشکار به مدال آوری امیدوار شود و هم مربی دلش را به کار و تلاش بیشتر گرم کند. متاسفانه ما ایرانی ها خوش استقبال و بد بدرقه هستیم. شخصا معتقدم در این تراژدی تلخ آن بخشی که خیلی متضرر می شود ورزش ایران است. مگر ما چند تا رضا مهماندوست داریم که تیم ملی تکواندوی ایران را در مهد تکواندوی جهان یعنی کشور کره جنوبی قهرمان جهان کند؟! من وقتی آمدم برای سرمربیگری تیم ملی وزنه برداری، فقط با یک حکم مشغول به کار شدم اما حالاحقوقم را از فدراسیون جداگانه دریافت می کنم و مبلغی هم که کمیته ملی المپیک برای مربیان رشته های مدال آور در نظر گرفته نیز جداگانه به حسابم واریز می شود. این حق مربیان موفق است که گویا از مهماندوست دریغ شده است.

سرمربی تیم ملی وزنه برداری