تا چند دهه پیش، شکلی از شعر و ترانه تحت عنوان بحر طویل عموما در موسیقی عامه پسند ایرانی رواج ملموسی داشت که با دگرگونی سیاسی در سال 57، کم کم به فراموشی سپرده شد و تنها بخش کلامی اش جسته گریخته به حیات خود ادامه داد. بحر طویل نوعی شعر فارسی با چارچوب سنتی است که آزادی عمل زیادی به سراینده می دهد تا مفاهیم مورد نظرش را در حجم دلخواهی از واژه ها بیان کند. این قالب شعری از دوره صفویه شکل گرفت و در ابتدا جنبه کاملارسمی و جدی و محتوایی مذهبی یا عرفانی داشت. ولی از دوره مشروطیت به بعد، رنگ و بوی طنز پیرامون مسایل اجتماعی، سیاسی و گاه عاشقانه به خود گرفت و در نمایش های سیاه بازی هم رخنه کرد. از جمله نمونه ای با مطلع: «سال امسال اگر سال فرنگی، عوضش مردم این ملک عجم، دور ز هر غصه و غم، خرم و سرشاد، کند یاد خدا را.»