فرق یک هنرمند با یک آدم معمولی چیست؟ به این سوال زیاد فکر کرده ام و پیش از من و شما هم زیاد به این پرسش لجوج پاسخ گفته اند. پاسخی که عجالتا به عقلم می رسد این است که یک هنرمند می تواند در جایگاه قوای حسی جامعه قرار بگیرد و از منظر آنها، دنیا، اجتماع و بشریت را به تماشا بنشیند. نترسید! قصد فلسفی حرف زدن ندارم، چون حتی اگر قرار بود فلسفی حرف بزنم، چیزی از فلسفه نمی دانم. اتفاقا می خواهم دقیقا داستان های مریم منصوری در مجموعه «دوکام حبس» را مرور کنم، ولی به نظر می رسد برای رسیدن به آن نقد، باید از آن سوال لجوج ابتدای مطلب عبور کرد.