30 روز از انتشار ویژه​نامه شوک گذشت و مهمترین دستاورد ما که دلگرمی بسیاری در پی داشت، همراهی خوانندگان بود.

انتقاداتی شنیدیم، پیشنهاداتی گرفتیم که همه و همه از صدای گرم شما بود و ارتقای محتوایی و شکلی شوک را به همراه داشت.

هدف​گذاری خاصی برای تولد شوک داشتیم و چارچوب​هایی مدنظر بود که سعی کردیم با تکیه بر همان استخوان​بندی پیش رویم و هیجان شوک را با مطالب شگفت​انگیز و حیرت​آور به شما هدیه دهیم. در شوک با وجود محوریت ماجراهای حوادثی آمدیم تا سفره​ای برای درد دل باشیم، تلنگری برای دردهای پنهان مسائل اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی باشیم، هدف دوری از سیاهی​نمایی بود و واقعیت​نگری که نیاز به شجاعت و جسارت داشت. گشتی در حوادث جنایی، طنز و عجیب داخلی و خارجی زدیم، دردنامه​ها را نوشتیم و روزنه​های احساس امینت اجتماعی را شکافتیم و ازحادثه​ها درس گرفتن را آموختیم. 30 روز گذشت و شوک با عصای دستان گرم شما حالاروی پا ایستاده و قدم می​زند و خیلی زود دویدن را یاد خواهد گرفت. درویژه​نامه شوک از هواداران خواستیم تماس بگیرند و با ما همدل و همگام باشند. خواستیم همه بدانند که شوک از جنس، پوست و گوشت خود آنهاست و یک بچه ناتنی نیست! غم نوشته​هایی داشتیم که با

حمایت​های شما شادی به ارمغان می​آورد، از پسرک بستنی​فروش نوشتیم و شما برای حمایت به تکاپو افتادید و...

همین تماس​ها واستقبال​های شما بود که ما را هم شوک زده کرد و شوق زیادی بین همکاران به​وجود آورد.

می​خواهیم پویاتر شویم، به دنبال نوآوری هستیم و هر نوع ایده​ای را مد نظر داریم،

می​خواهیم شوک واقعا شوک باشد.