شکی نیست که انقلاب اسلامی ایران یک رویداد تاریخی عظیمی است که به وسیله ابرمردی شجاع و آگاه حضرت امام خمینی(ره) به وقوع پیوست. انقلابی که زبان ها را برای گفتن حقایق باز کرد، انقلابی که واقعیات را برای توده مردم آشکار ساخت. انقلابی که همگان را به اصل خود متوجه نمود و به اصالت خود آگاهی بخشید. انقلابی که مذلت و ضعف تسلط بیگانگان را برای ملت تبدیل به عزت و اقتدار نمود، انقلابی که به ملت سیادت داد و عظمت و اقتدار را به ارمغان آورد.

اگر با دیده تحقیق به عمق و ریشه های جریان این انقلاب بنگریم برای ما روشن خواهد شد که سه عامل مهم در پیروزی و به ثمر رسیدن آن نقش اساسی داشته اند:

1 - وحدت کلمه 2- دین 3- روحانیت متعهد و آگاه. روحانیتی که در همه عصرها و زمان ها با مردم محروم همصدا بوده به زورگویی ها و ستم ها «نه» و به آزادی و آزادمنشی «آری» گفته است.

خود حضرت امام (ره) با اشراف کامل بر انگیزه ها و عوامل به نتیجه رسیدن انقلاب، بیشترین توجه شان به وحدت کلمه بود، لذا همیشه اصرار خودشان را در این مورد اظهار می کردند و هر وقت اندک اختلافی در مسائل و جریانات مشاهده می کردند با موعظه و نصیحت به صورتی قابل قبول آن را تبدیل به اتفاق و هماهنگی می نمودند.

حضرت امام خمینی (ره) در مورد وحدت کلمه منظورشان اتحاد همه اقشار و مردم بود تا بدین وسیله مبارزه دشمنان با انقلاب بی اثر بماند بویژه در مورد وحدت حوزه و دانشگاه تاکید بیشتری داشتند و اصرار داشتند این دو قشر عظیم در جامعه که دانش و آگاهی مرهون خدمات آنهاست بدون اختلاف یکدیگر را تایید نمایند و دوشادوش هم به وظایف خود عمل کنند.

به این ترتیب شایسته است که مسئله وحدت را در همه سطوح و در تمامی مراکز و مقامات برقرار کنیم و برخلاف خواسته دشمنان که با کوشش و مبارزه های پیگیر تیشه به ریشه اتحاد می زنند و می خواهند با تفرقه و اختلاف به مقاصد شوم خود برسند و از نتایج و عواقب دوری و ناسازگاری بهره گیرند ما هم دست به کار مقصد خیر و صلاح آفرین وحدت شویم و نگذاریم انقلابی که با فداکاری و خون میلیون ها جوان کارآمد کشور پا گرفته دستخوش اهداف و اغراض ناپاک افرادی مغرض واقع شود.