وقتی جلوی در طوسی رنگ از ماشین پیاده می شوی، سرما مغز استخوانت را می سوزاند و تمام تکان خوردن های اتوبوس را که تا قرچک ورامین تحمل کرده ای فراموش می کنی. با دیدن تابلوی بزرگ سردر زندان زنان، ندامتگاه شهرری، کمی خودت را جمع و جور می کنی و برای هر آنچه تا به حال ندیده ای آماده می شوی.

اعضای تیم والیبال هنرمندان که برای انجام بازی دوستانه با تیم والیبال زندان زنان به ندامتگاه شهرری آمده اند، وقتی از اتوبوس پیاده می شوند، بی توجه به اینکه تعدادی از مسئولان زندان به استقبال آنها آمده اند، با تعجب به در و دیوار زندان و بیابان های اطراف نگاه می کنند. اینجا تا چشم می چرخد بیابان می بینی و زمین