تا به حال به رفتار کودکان در میهمانی ها یا سایر مجامع عمومی توجه کرده اید؟ وقتی دو کودک چهار یا پنج ساله که هیچ گونه آشنایی قبلی با هم ندارند در یک فضای عمومی قرار می گیرند که به دلیل همراهی با بزرگترهایشان مجبورند مدتی را در آنجا بگذرانند، چه اتفاقی می افتد؟ این دو به محض قرار گرفتن در فضای مشترک به همدیگر متوجه می شوند، به سوی هم می روند و پس از اندک زمانی آن دو را در حال بازی خیلی جدی با هم خواهیم دید، تصویری که بزرگسالان از تماشای آن لذت می برند. در این داستان با دو نوع از لذت بردن مواجه هستیم؛ دو کودک از با هم بودن و با هم بازی کردن بدون توجه به اطراف لذت برده اند و فرد بزرگسال از تماشای دو کودک و یافتن احساس زیبایی درباره دنیای کودکی لذت برده است. برای او کودکان شیرینی و زیبایی خاصی دارند که لذت بخش است، احساسی که کودکان، خود از آن بی خبر هستند.