اندیشیدن همواره با گسستی ریشه ای از عقل سلیم آغاز می شود. درخصوص موضوع مورد بحث ما، گزاره مبتنی بر عقل سلیم چنین چیزی است: دو ترجمه از یک کتاب: یک ترجمه خوب، یک ترجمه بد (طوری که انگار همه می دانند کدام خوب و کدام بد است). پیش از هر چیز می توان این قضاوت مبتنی بر عقل سلیم (common-sense) را با یک قضاوت دیگر تعویض کرد: یک ترجمه ضعیف یک ترجمه قوی. طیف ضعیف قوی به جای تقابل خوب/ بد. حسن این دومی این است که (ظاهرا) پای مفهوم نیرو را وسط می کشد؛ اما نقص آن، بلافاصله آن را دوباره به محیط همان عقل سلیم برمی گرداند: قوی و ضعیف نه به میزان نیروی تاثیر گذار متن بر خواننده، بلکه به میزان تسلط (یا فشار)