نمایش اژدهاک در اواخر سال 90 در تالار مولوی به روی صحنه رفت. از اصول بنیادین در تئاترکه ریشه در حرکت دوار نمایشی و آلات حرکتی موسیقیایی نمایشی بر صحنه دارد و از نوعی حرکت محوری در صحنه خبر می دهد و به ایجاد این حرکت خود را متبادر می سازد، حرکت دست بر صحنه و درون صحنه است. در حقیقت حرکات دست در صحنه نمایش با آفرینش ایما و اشاره همراه است ودر نمایش اژدهاک باالقایی از لال گویی نه صرفا لال بازی قصد دارد به توجه و درکی از معنای ایجاز و اشاره و حرکات دست بدون دیالوگ و بادیالوگی ذهنی به دیالوگی پر نغز از اشارات معنوی به سمت و سوی صحنه های مختلف نمایش برسد. لال بازی به این معنا در نمایش است که دیالوگی