غالب کتاب هایی که دوست شان داشته ایم و داریم، زمانی انگ بدنامی بر پیشانی داشته اند، یعنی روزگاری اگر کسی آن کتاب یا کتاب ها را دستش می گرفت و تورقی می کرد و – از آن بدتر – می خواند، شکار نفرین خلق الله می شد و این تنها منحصر به مملکت خودمان نیست بلکه در ممالک متمدنه! نیز چنین نفرینی دامنگیر خوانندگان کرم کتاب می شد و حتی می شود. کتاب های بدنام در روزگار خودشان تنها رگه هایی از جنبش های خرده فرهنگی و ضدفرهنگی را بازتاب می دادند که آن هم به لطف ممیزی و عقل سلیم خلق الناس به محاق رانده می شدند، این از این! اما... یک «اما»ی بزرگی این میان هست: همین کتاب های بدنام، روزگاران بعد بدل به