نخستین سرود ملی رسمی دولت ایران در دوره ناصری توسط معلم شعبه موزیک دارالفنون، موسیو لومر به صورت موزیک بدون کلام ساخته شد. داریوش شهبازی مورخ و نویسنده، ساخت اولین سرود ملی را به این قرار شرح می دهد: چهار سال پس از تاسیس دارالفنون، دو کارشناس موزیک به نام های بوسکه و ریون از پاریس وارد تهران شدند و در سال 1235 خورشیدی یک دسته موزیک نظامی به نام «دسته موزیک سلطنتی» تشکیل دادند. اما پس از مدتی فعالیت به وطن خود بازگشتند و شخصی به نام مارکو از ایتالیا برای آموزش دسته موزیک به خدمت گرفته شد. مارکو مردی عامی بود که تنها به نواختن کلارینت (قره نی) آشنایی داشت.