با اردیبهشت می آیند، با دومین فصل بهار. مستت می کنند با عطر دل انگیزشان، عطری که نبض نفس را به شمارشی مطلوب می رساند و روح را چنان آرامش می بخشد که گویی از دنیا رها می شوی و پرواز می کنی تا معنویت.

عطر شورانگیزشان آنچنان با روح معنویت مسلمانان جهان عجین شده است که هرساله خانه مقدس پروردگارشان را با آن شسته و نفس را به رایحه روح نواز آن می سپارند.

«گل محمدی» محبوب دل پیامبر (ص) بود و اکنون پیروانش آن را دوست می دارند. گلی که در دشت می روید و با رویش خود تابلویی طبیعی و چشم نواز ارائه می دهد، تابلویی خوش عطر و بو که در اردیبهشت نمایان می شود و میانه خرداد بار سفر می بندد تا اردیبهشتی دیگر.