آرشیو یکشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۱، شماره ۷۵۵۲
حرف روز
۷

محتوای شبکه های ماهواره ای

سارا محمدی نژاد

اولین ماهواره ها در سال1980 با 12 هزار مدار تلفنی و تنها 2 کانال تلویزیونی در مدار قرار گرفتند و نسل ششم آنها با 3 برابر ظرفیت نسل پنجم و با سیستم های دیجیتالی پیچیده و در سال1986 ساخته و به کار گرفته شد. ماهواره های تلویزیونی (DBS) ماهواره هایی هستند که در واقع به عنوان یک فرستنده پرقدرت تلویزیونی در فضا عمل می کنند. مهم ترین برتری یک ماهواره تلویزیونی آن است که می تواند تمامی نقاط کور یک کشور را که فرستنده های زمینی قادر به پوشش آنها نیستند تحت پوشش در آورد.امروزه شبکه های ماهواره ای فراوانی به وجود آمده اند؛ از شبکه های علمی و تحقیقاتی و ورزشی گرفته تا شبکه های مبتذل رقص و پایکوبی در آن یافت

می شود و شبکه های فارسی زبان نیز به خیل وسیع آنها پیوسته اند این پایگاه ها که اکثرا متعلق به گروه های ایرانی خارج از کشور و ضد انقلابی هستند برای جذب مخاطب بیشتر از انواع و اقسام حربه ها استفاده می کنند.

در ایران یکصد ماهواره تلویزیونی یعنی نیمی از ماهواره های جهان قابل دریافت هستند که امکان تماشای 17661 شبکه تلویزیونی را فراهم می کنند. در حوزه ماهواره هایی که به سهولت در ایران قابل دریافت است بیش از 380 کانال خاص موسیقی وجود دارد که 24 ساعته در حال پخش موسیقی، کلیپ، رقص، آهنگ های درخواستی و کنسرت هستند. عموم کلیپ هایی که از این شبکه ها پخش

می شود با حرکات شهوت انگیز جنسی و پوشش های مبتذل همراه است. 74 شبکه از مجموع شبکه های قابل دریافت در ایران صرفا به نمایش مد و لباس اختصاص دارند، لباس هایی که رسما تبلیغ و انتشار فرهنگ عریانی است. رژیم صهیونیستی به عنوان بزرگترین دشمن جهان اسلام دارای یک ماهواره رسمی تلویزیونی به نام AMOS 1و 2 است که 214 شبکه 24 ساعته را به جهانیان عرضه می کند. بر روی ماهواره های قابل دریافت در ایران قریب به 500 شبکه پورنو وجود دارد که برنامه هایی از قبیل همجنس بازی و رفتار منافی عفت پخش می کنند و...