ازدواج به معنای پیمان زناشویی که براساس آن برای مرد و زن در برابر هم، تعهدات اخلاقی و حقوقی پدید می آید، امری طبیعی، فطری، غریزی و عقلایی است. براساس آموزه های قرآنی، همه موجودات به صورت جفت آفریده شده اند. لذا مرد و زن به هم نیازی طبیعی دارند که در شکل ازدواج، محدودیت های خاصی پدید می آید تا این زوجیت معنایی دیگر بیابد؛ هر چند که زن و مرد می توانند برخی از نیازهای یکدیگر را در اشکال دیگر فراهم آورند، ولی هیچ یک از اشکال دیگر نمی تواند تاثیرات مثبت و سازنده ازدواج در شکل پیمان زناشویی را فراهم آورد. از این رو در اسلام ازدواج میان زن و مرد و تشکیل خانواده به عنوان بهترین و کامل ترین شکل تحقق زوجیت معرفی شده است.