استفاده از شبکه های کوچک استخراج شده از لخته خونی در مغز بیمار می تواند به بهبود سریع تر سکته مغزی کمک کند.

ایجاد لخته باعث مسدود شدن عروق خونی و مانع از رسیدن اکسیژن به مغز می شود و این شرایط منجر به فلج شدن یا بروز نقص در تکلم بیمار می گردد.

داروهای برطرف کننده لخته خون تنها در ساعات اولیه پس از بروز سکته موثر هستند و این داروها برای همه بیماران دچار سکته مناسب نیستند.

در یک روش موجود برای استخراج لخته، یک لوله ظریف به نام «کاتتر» از طریق شریانی در کشاله ران وارد بدن شده و با ایجاد حالت فنر مانند، لخته از بدن خارج می شود.

آخرین تکنیک برای خروج لخته شامل قفسه سیم های کوچک است که باعث کشیدن شدن لخته از دیواره های عروق و خروج آن از ناحیه کشاله ران می شود.

یک شرکت فناوری زیستی امریکایی، داروهای انتقال نانوذرات ضد سرطان جدیدی معرفی کرده که به گفته سازندگان، اثر حمله بهتری روی تومورها داشته و همچنین عوارض جانبی آن کمتر است.

یکی از اثرات جانبی درمان سرطان این است که بیماران اغلب نمی توانند یک ترکیب دارویی متفاوت را در یک زمان تحمل کنند و این امر می تواند توانایی پزشک را در درمان بیماری محدود کند.

این داروها می تواند به پزشکان در اجرای یک حمله چند جانبه به تومورها و کشتن سلول ها پیش از مقاوم تر شدن آنها در برابر ترکیبات کمک کند.