با ما همسفر شوید تا با هم به جایی برویم که با دود و شلوغی و حال و هوای دلگیر شهرمان فرسنگ ها فاصله دارد، به همانجایی که تا اسمش می آید طراوت گیاهانی در ذهن تداعی می شود که بستر خواب شده اند برای ژاله صبحگاهی. همانجا که هیچ کس صبح ها در ترافیک نمی ماند و به جای هوای تازه، دی اکسید کربن را مهمان ریه هایش نمی کند، همانجایی که هیچ کس شب ها به زور قرص خواب، رویاهایش رنگین نمی شوند و صدای جیرجیرک ها لالایی می شود در گوش شب. آنجا که هرچه قدر هم کم و کسر داشته باشد باز هم از شهر ما باصفاتر است... می خواهیم برویم به روستا. مقصد کجاست؟ حوالی بلندترین قله جنوب شرقی ایران، آنجا که رستم دستان زاده شد؛ آتشفشان