آغاز قرن بیستم با اکتشاف ذخایر نفتی در ایران و در پی آن عربستان، عراق و کویت همزمان شد. استخراج ذخایر نفتی کشف شده برای کشور های در حال توسعه ای که به این ثروت ارزشمند دست پیدا کرده بودند به مراتب سخت تر از کشور های توسعه یافته بود؛ چرا که کشور های توسعه یافته در آن زمان پول، تکنولوژی و ابزار استخراج و عرضه نفت را در اختیار داشتند.

در این میان کشور هایی چون ونزوئلاو عربستان سعودی، فاقد امکانات مالی یا حتی دانش لازم برای استفاده از ذخایر نفتی بودند تا بتوانند کنترل و بهره برداری کامل آن را در اختیار خود بگیرند. کشور های در حال توسعه با ذخایر و منابع بسیار زیاد و ارزشمند نفتی، به دلیل ناتوانی