ارنست بلوخ، اندیشمند و فیلسوف قرن بیستم آلمان است. فلسفه مارکسیستی بلوخ، آمیزه ای از دیدگاه دیالکتیکی و ماتریالیستی است که بر عناصر تاریخی حیات آدمی تاکید دارد. از دید او برای آنکه انسان به خرسندی و کمال مادی و معنوی برسد، مفهوم «اتوپی» را بیان می سازد، به عبارت دیگر «انسان بودن یعنی اتوپی داشتن». اتوپی عاملی دگرگون ساز و پویا است که به ماده اجتماعی و طبیعی و انسانی تعلق دارد و او را در جهت نیل به آینده و سرنوشت واقعی خود به شکلی دگرگون ساز و پویا به حرکت در می آورد. در این جریان «اصل امید» مطرح می شود که در فلسفه بلوخ، یک مقوله هستی شناسانه در جهت آشکار سازی باطن پدیده هاست.