هانس گئورگ گادامر بنیانگذار هرمنوتیک نوین می باشد. گادامر در مبنای بحث های هرمنوتیکی خود از اندیشه های هایدگر الهام گرفته است، او با بهره گیری از نظرات استادش، رویکردهای خود را در باب هرمنوتیک در کتاب «حقیقت و روش تحول» انتشار داد. او هرمنوتیک را به عنوان روشی در راستای فهم معرفت شناسی به کار نمی برد، بلکه با تاثیرپذیری از هایدگر آن را در تمامی جنبه های هستی قابل اعمال می داند. هدف گادامر از هرمنوتیک، وجهی از شناخت و خودآگاهی است، این چشم انداز از معناشناسی و زبان شناسی الهام می گیرد. یکی از مهم ترین عناصر تحلیل گادامر در کتاب حقیقت و روش در اطراف ادراک زبان دور می زند و این مسئله موجب گشته تا رویکرد او مورد نقد فلاسفه قرار گیرد، زیرا گادامر برخوردی نظری و زبان گرا با مسئله هرمنوتیک دارد.